Maskeler ve Ölüler

 

 

Hiç kendinizi boşlukta hissettiniz mi?

Sanki havada asılı kalıyormuş gibi

Kalabalık bir caddede

Tanımadığınız onca insan maskesi varken etrafta...

 

Hiç içinizde bir boşluk hissetiniz mi ?

Ana rahmi gibi karanlık...

Ve gittikçe büyüyen içinizde

Sizden beslenen bir boşluk

 

Söyleyecek çok şeyiniz olduğu halde

İfade edecek bir kelime bulamadığınız oldu mu?

Şarkılar dinleyip duygularınızı notalara yüklediniz mi hiç ?

Her şarkı sizi anlattı mı

 

İnsanlardan nefret ettiniz mi içten içe ?

Hayat anlamsız, arkadaşlıklar boş geldi mi hiç ?

Bu dünyadan gitsem

Acaba boşluğum hissedilir mi dediniz mi

Evrende olmasa bile gönüllerde...

 

Çekip gitmek istediniz mi hiç uzaklara ?

Güneye giden kuşlar gibi...

Çekip gitmeyi bile beceremediğiniz oldu mu ?

Dalıp gittiniz mi uzaklara

Gece yatmadan önce karanlıkta

 

Hiç kendiniz olabildiniz mi sokakta ?

Yoksa korkup saklandınız mı sürekli

O rengarenk maskelerinizin ardına ?

 

Hiç başkalarının sorunlarını dinlerken

Kendi dertleriniz ruhunuzu kemirip durdu mu

Yeter artık diye bağırmak istediniz mi en yakınlarınıza?

Belki de onlarca kez bağırdınız

Ama onlar anlayamadı...

 

Haberlerdeki onca ölü insanları görünce

Artık içinizin acımadığını fark ettiniz mi?

Hatta normal karşıladığınızı...

Ve sizin de aslında kalbi atan ölüler olduğunuzu

Hiç fark ettiniz mi ?

 

Cengiz Güler